Skala Bortle’a – skala używana do szacunkowej oceny jakości nocnego nieba podczas obserwacji astronomicznych. Po raz pierwszy opisana przez Johna E. Bortle’a w lutym 2001, w czasopiśmie Sky & Telescope.
Alternatywą dla skali Bortle’a jest podanie jasności najsłabszych gwiazd widocznych danej nocy. Nie jest to jednak metoda obiektywna, ponieważ zależy również od wzroku obserwatora.
| Klasa | Niebo | WGGO | średnia jasność SQM mag/arcsec2 | Szczegóły | Kolor |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | doskonale ciemne niebo | 7.6 - 8.0 | 21.7–22.0 | Światło zodiakalne jest widoczne i kolorowe Przeciwblask jest widoczny widoczny jest pas zodiakalny Poświata niebieska jest dobrze widoczna regiony Drogi Mlecznej opodal Gwiazdozbioru Skorpiona i Strzelca rzucają wyraźne cienie wiele konstelacji, szczególnie tych słabszych, jest ledwo rozpoznawalnych pośród dużej liczby gwiazd wiele gromad Messiera i kulistych jest widocznych gołym okiem M33 (galaktyka trójkąta) to obiekt, który można bezpośrednio zobaczyć gołym okiem Widoczność graniczna obiektów obserwowanych przy pomocy reflektoru o śr. 32 cm wynosi 17,5 mag (z wysiłkiem) Wenus i Jowisz wpływają na adaptację do ciemności nieoświetlone obiekty na ziemi właściwie niewidoczne W krajach rozwiniętych właściwie nieosiągalna | czarne |
| 2 | typowe dobrze ciemne niebo | 7.1 - 7.5 | 21.5–21.7 | światło zodiakalne jest wyraźnie żółtawe i wystarczająco jasne, aby rzucać cienie o zmierzchu i świcie poświata niebieska może być słabo widoczna w pobliżu horyzontu chmury są widoczne w postaci ciemnych "dziur" na tle nieba otoczenie jest ledwo widoczne na tle nieba dostrzegalnych jest wiele struktur w letniej Drodze Mlecznej wiele obiektów Messiera i gromad kulistych jest widocznych gołym okiem M33 można z łatwością dostrzec gołym okiem Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 16,5 | szare |
| 3 | niebo wiejskie | 6.6 - 7.0 | 21.3–21.5 | światło zodiakalne występuje wiosną i jesienią, a kolor jest nadal widoczny widoczne na horyzoncie niewielkie zanieczyszczenie światłem chmury są oświetlone w pobliżu horyzontu i ciemne nad głową bezpośrednie otoczenie jest słabo widoczne w letniej Drodze Mlecznej wciąż widać dużo struktur M15, M4, M5 i M22 to obiekty widoczne gołym okiem M33 jest dobrze widoczny przy zastosowaniu metody zerkania Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 16 | niebieskie |
| 4 | niebo wiejskie przechodzące w podmiejskie | 6.1 - 6.5 | 20.4–21.3 | światło zodiakalne jest nadal widoczne, ale nie rozciąga się w połowie drogi do zenitu o zmierzchu lub o świcie "czapy" zanieczyszczenia światłem widoczne w kilku kierunkach chmury są oświetlone w kierunkach źródeł światła, ciemne nad głową otoczenie jest dobrze widoczne, nawet z daleka Droga Mleczna wysoko nad horyzontem wciąż robi wrażenie, ale brakuje jej szczegółowych struktur M33 jest trudno dostrzegalny przy stosowaniu zerkania; widoczny tylko gdy znajduje się wysoko na niebie Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 15,5 | zielone/zółte |
| 5 | podmiejskie niebo | 5.6 - 6.0 | 19.1–20.4 | jedynie niewielkie "ślady" światła zodiakalnego są widoczne podczas najlepszych nocy jesienią i wiosną zanieczyszczenie światłem jest widoczne w większości, jeśli nie we wszystkich kierunkach chmury są zauważalnie jaśniejsze niż niebo Droga Mleczna jest bardzo słaba lub niewidoczna w pobliżu horyzontu, a w górnej części wygląda na "wyczyszczoną" ciemniejsze nieba wyglądają podobnie podczas pierwszej / ostatniej kwadry, ale z tą różnicą, że niebo jest ciemnoniebieskie Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 15 | pomarańczowe |
| 6 | jasne podmiejskie niebo | 5.1 – 5.5 | 18.0–19.1 | światło zodiakalne jest niewidoczne zanieczyszczenie światłem powoduje, że niebo w promieniu 35 ° od horyzontu świeci na szaro-biało chmury na całym niebie wydają się dość jasne nawet wysokie chmury (cirrus) wydają się jaśniejsze niż tło nieba otoczenie jest dobrze widoczne Droga Mleczna jest widoczna tylko w pobliżu zenitu M33 jest niewidoczna, M31 jest słabo widoczna Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 14,5 | czerwone |
| 7 | niebo podmiejskie przechodzące w miejskie | 4.6 - 5.0 | zanieczyszczenie światłem powoduje, że całe niebo ma popielatobiałą poświatę silne źródła światła są widoczne we wszystkich kierunkach chmury są jasno oświetlone Droga Mleczna jest prawie lub całkowicie niewidoczna M31 i M44 można dostrzec, ale bez szczegółów przez teleskop, najjaśniejsze obiekty Messiera zupełnie nie przedstawiają swojej prawdziwej "natury" ciemniejsze nieba wyglądają podobnie podczas pełni księżyca, ale z tą różnicą, że niebo jest niebieskie Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 14 |
||
| 8 | niebo miejskie | 4.1–4.5 | < 18.0 | niebo jest jasnoszare lub pomarańczowe - można z łatwością czytać Wiele gwiazd tworzących zarysy gwiazdozbiorów jest niewidocznych. M31 i M44 są ledwo zauważane przez doświadczonego obserwatora w dobre noce nawet za pomocą teleskopu można wykryć tylko jasne obiekty Messiera Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 13 | białe |
| 9 | niebo w centrum miasta | 4.0 | Niebo jest doskonale oświetlone wiele gwiazd tworzących konstelacje jest niewidocznych, a wiele słabszych konstelacji jest niewidocznych poza Plejadami, żaden obiekt Messiera nie jest widoczny gołym okiem jedynymi obiektami do obserwowania są Księżyc, planety oraz kilka z najjaśniejszych gromad gwiazd |
Widoczność Graniczna Gołego Oka
