John Herschel

John Frederick William Herschel (ur. 7 marca 1792 w Slough, zm. 11 maja 1871 w Collingwood w hrabstwie Kent) – angielski naukowiec: astronom, fizyk i chemik, syn Mary Pitt i Williama Herschela. Dwukrotny laureat Medalu Copleya – najwyższej nagrody naukowej jego czasów (1821 i 1847).

Ukończył Eton College, następnie w latach 1808–1816 studiował astronomię i matematykę w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge. Studia licencjackie zakończył w roku 1813 jako drugi najlepszy na roku (ang. Second Wrangler). Studia magisterskie ukończył w roku 1816. W tymże roku porzucił świetnie się zapowiadającą karierę uniwersytecką, by pomóc choremu już ojcu w jego działalności i poświęcił się astronomii.

Od 1816 roku badał gwiazdy podwójne i mgławice. Zapał do badania nieba odziedziczył po ojcu, który odkrył Uran oraz zajmował się badaniami jego satelitów. Pierwszym dużym osiągnięciem była obserwacja gwiazd podwójnych, skatalogowanych przez jego ojca. Po śmierci ojca użył jego teleskopu do uaktualnienia katalogu gromad i mgławic. W latach 1821–1823, współpracując z Jamesem Southem, opublikował w „Philosophical Transactions” nowy katalog 5057 gwiazd podwójnych, z których sam odkrył 3347, za który obaj otrzymali Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego i Nagrodę Lalande’a (1825) Paryskiej Akademii Nauk.

W 1820 był jednym z założycieli Towarzystwa Astronomicznego (Astronomical Society). Od 1824 do 1827 był sekretarzem Królewskiego Towarzystwa (Royal Society)[3]. Potem w latach 1827–1829 pełnił funkcję prezydenta Towarzystwa Astronomicznego.