Zjawiska Astronomiczne:🌗Ostatnia kwadra Księżyca

Ostatnia kwadra (również: trzecia kwadra) – w astronomii, faza Księżyca, w której Ziemia, Księżyc i Słońce tworzą ze sobą kąt prosty a Księżyc w tym czasie zbliża się do nowiu. W tym momencie, dla obserwatorów na Ziemi widoczna jest jako oświetlona tylko zachodnia[a] część widocznej strony Księżyca. Podczas kwadr Słońce oświetla część powierzchni Księżyca zwróconą w stronę Ziemi[b] pod małym kątem, więc jego formy morfologiczne w tym obszarze są wówczas bardzo dobrze widoczne. Najlepsze warunki do obserwacji tych struktur są przy granicy między oświetloną i nieoświetloną częścią Księżyca (terminator).

Faza ta ma miejsce 21 dnia czterotygodniowego cyklu. Cień, zasłaniający prawą połowę księżycowej tarczy, będzie się teraz przesuwał w lewo i po siedmiu dniach Księżyc znajdzie się w nowiu.

Maksimum aktywności roju Camelopardalidów

Radiant roju znajduje się w gwiazdozbiorze Żyrafy (Camelopardalis), a jego współrzędne środka to rektascensja 124^o , deklinacja +79^o, miejsce to znajduje się dokładnie w połowie linii łączącej Gwiazdę Polarną i Muscidę (omikron Ursae Majoris).

Zjawiska Astronomiczne:🌑Nów Księżyca

Nów – w astronomii, jedna z faz Księżyca, w której Księżyc znajduje się między Słońcem a Ziemią, czyli jest w koniunkcji ze Słońcem patrząc z Ziemi. W tej pozycji cała strona Księżyca widoczna z Ziemi jest w cieniu, wobec czego Księżyc nie jest widoczny gołym okiem.

W większości języków europejskich nazwa nowiu w dosłownym tłumaczeniu brzmi: nowy księżyc, ponieważ w pierwotnym znaczeniu był to pierwszy widoczny fragment (sierp) Księżyca tuż po nowiu. Zjawisko to można zaobserwować nad zachodnim horyzontem w krótkim okresie między zachodem Słońca a zachodem Księżyca. Z tego powodu dokładny czas, a nawet data wystąpienia zjawiska z definicji zależy od położenia geograficznego obserwatora. Z astronomicznego punktu widzenia nów pojawia się wtedy, gdy jest w koniunkcji ze Słońcem w układzie ekliptycznym. Ten moment jest jednoznaczny i nie zależy od położenia, a w niektórych okolicznościach zbiega się z zaćmieniem Słońca.

Maksimum aktywności roju Tau Herculids

Tau Herculidy to rój meteorów, którego radiant znajduje się w pobliżu gwiazdy Tau Herculis. Macierzystą kometą Tau Herculids jest Schwassmann-Wachmann 3. Ten deszcz meteorów występuje od 19 maja do 19 czerwca, osiągając szczyt na przełomie miesiąca maja i czerwca. Rój meteorów został po raz pierwszy zaobserwowany przez Obserwatorium Kwasan w Kioto w Japonii w maju 1930 roku. Średni radiant Herculidów wynosi α=236°, δ=+41°