Zespół astrofizyków odkrył podwójną parę ultra-chłodnych karłów tak blisko siebie, że wyglądają jak pojedyncza gwiazda. Są niezwykłe, ponieważ okrążają się nawzajem w zaledwie 20,5 godziny, co oznacza, że ich rok jest krótszy niż jeden Dzień Ziemi. Są też znacznie starsze niż podobne systemy. Nie widzimy gołym okiem ultra-chłodnych karłów, ale są to najliczniejsze gwiazdy w galaktyce. Mają tak małe masy, że emitują tylko światło podczerwone, a żeby je zobaczyć, potrzebujemy teleskopów na podczerwień. Odkrycie to jest niezwykle interesujące, ponieważ teoria wskazuje, że powinny istnieć gwiazdy tak blisko siebie, ale ten układ jest pierwszym przypadkiem, w którym astronomowie zaobserwowali tak ekstremalną bliskość.
Zespół astronomów przedstawił swoje odkrycia na 241. Spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w Seattle. Badaniami kierował Chih-Chun „Dino” Hsu, astrofizyk z Northwestern University. System nosi nazwę LP 413-53AB.
Skrajności natury odgrywają ważną rolę w kalibracji naszych modeli teoretycznych i dotyczy to układów podwójnych o małej masie. Przed tym odkryciem astronomowie znali tylko trzy krótkookresowe, ultrachłodne układy podwójne.
Zespół badawczy odnalazł parę w danych archiwalnych. Przeczesywali dane za pomocą algorytmu, który, jak napisał Hsu, modeluje gwiazdy na podstawie ich danych widmowych. Ale na tych wcześniejszych zdjęciach gwiazdy po prostu były ustawione w jednej linii, więc wyglądały jak pojedyncza gwiazda. Szanse, że tak się stanie, są wysokie w przypadku ciasnej pary binarnej takiej jak ta. Jednak Hsu i jego współpracownicy uznali, że dane są dziwne, więc dokładniej obserwowali gwiazdę za pomocą Obserwatorium Kecka. Obserwacje pokazały, że krzywa blasku zmieniła się tak szybko, że muszą to być dwie gwiazdy.
W końcu zdali sobie sprawę, że znaleźli najbliższą parę binarną, jaką kiedykolwiek znaleziono.
Aby podkreślić, jak blisko siebie znajdują się gwiazdy, Hsu porównał je do naszego Układu Słonecznego i innego dobrze znanego układu. Para jest bliżej siebie niż Jowisz i jeden z jego galileuszowych księżyców, Kallisto. Jest także bliżej niż czerwony karzeł TRAPPIST-1 do swojej najbliższej planety TRAPPIST-1b. Gwiazdy są znacznie starsze niż pozostałe trzy podobne układy znane astronomom. Podczas gdy te trzy są stosunkowo młode i mają do 40 milionów lat, LP 413-53AB ma kilka miliardów lat, podobnie jak nasze Słońce.
Ich wiek jest wskazówką, że gwiazdy nie powstały tak blisko siebie. Naukowcy uważają, że mogli zacząć od jeszcze ciaśniejszej orbity.
Albo gwiazdy mogły powstać jako para na szerszych orbitach, a następnie z czasem zbliżały się do siebie. Inną możliwością jest to, że gwiazdy zaczynały jako układ potrójny. Oddziaływania grawitacyjne mogły jednocześnie wyrzucić jedną gwiazdę i wciągnąć pozostałe dwie na ciaśniejszą orbitę. Dalsze obserwacje tego unikalnego systemu mogą pomóc odpowiedzieć na to pytanie.
Astronomowie interesują się takimi gwiazdami ze względu na to, co mogą nam powiedzieć o światach nadających się do zamieszkania. Ponieważ ultrachłodne krasnoludy są tak ciemne i chłodne, ich strefy nadające się do zamieszkania są ciasnymi regionami. To jedyny sposób, w jaki mogli ogrzać planety na tyle, aby utrzymać ciekłą wodę powierzchniową. Ale w przypadku LP 413-53AB odległość strefy nadającej się do zamieszkania jest taka sama jak orbita gwiazdy, co eliminuje możliwość istnienia egzoplanet nadających się do zamieszkania.
Teraz, gdy astronomowie znaleźli jeden tak ciasny układ, chcą wiedzieć, czy jest ich więcej. Tylko w ten sposób można zrozumieć wszystkie te różne scenariusze. Trudno nawet podejść do jakichkolwiek wniosków, gdy masz tylko jeden punkt danych. Ale astronomowie nie wiedzą, czy znaleźli jeden tylko dlatego, że są tak rzadkie, czy dlatego, że tak trudno je dostrzec.
______________________
Spodobał Ci się wpis ? To postaw kawę
