
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba umożliwił kolejny długo oczekiwany przełom naukowy, tym razem dla naukowców badających Układ Słoneczny, odkrycie dotyczy pochodzenie wody na Ziemi. Korzystając z instrumentu Webba NIRSpec (Near-Infrared Spectrograph), astronomowie po raz pierwszy potwierdzili, że gaz – w szczególności para wodna – krąży wokół komety w głównym pasie planetoid, wskazując, że lód wodny z pierwotnego Układu Słonecznego może być zachowany w tym regionie. Jednak pomyślne wykrycie wody wiąże się z nową zagadką: w przeciwieństwie do innych komet, kometa 238P/Read nie miała wykrywalnego dwutlenku węgla.
Kometa Read jest kometą pasa głównego – obiektem, który znajduje się w głównym pasie planetoid, ale okresowo wyświetla halo lub komę i warkocz jak kometa. Same komety pasa głównego są dość nową klasyfikacją, a kometa Read była jedną z trzech pierwotnych komet używanych do Ustal kategorię. Wcześniej komety znajdowały się w Pasie Kuipera i Obłoku Oorta, poza orbitą Neptuna, gdzie ich lód mógł być zachowany dalej od Słońca. Zamarznięta materia, która odparowuje, gdy zbliżają się do Słońca, nadaje komecie charakterystyczną komę i płynący warkocz, odróżniając je od asteroid. Naukowcy od dawna spekulowali, że lód wodny może być zachowany w cieplejszym pasie asteroid, wewnątrz orbity Jowisza, ale ostateczny dowód był nieuchwytny – aż do Webba.
Brakujący dwutlenek węgla był większą niespodzianką. Zazwyczaj dwutlenek węgla stanowi około 10 procent lotnej materii w komecie, która może być łatwo odparowana przez ciepło słoneczne. Zespół naukowy przedstawia dwa możliwe wyjaśnienia braku dwutlenku węgla. Jedną z możliwości jest to, że kometa Read miała dwutlenek węgla, kiedy się formowała, ale straciła go z powodu ciepłych temperatur.
Alternatywnie, powiedział, kometa Read mogła powstać w szczególnie ciepłej kieszeni Układu Słonecznego, gdzie nie było dostępnego dwutlenku węgla.
Następnym krokiem jest przeprowadzenie badań poza kometę Read, aby zobaczyć, jak porównują się inne komety pasa głównego, mówi astronom Heidi Hammel ze Stowarzyszenia Uniwersytetów Badań w Astronomii (AURA), kierownik Webba Gwarantowane obserwacje czasowe dla obiektów Układu Słonecznego i współautor opracowania.
Współautor Milam wyobraża sobie możliwości jeszcze bliższego prowadzenia badań.
info: WebTelescope.org