Webb i Hubble zaglądają do wraku po kolizji galaktycznej

Kosmiczny Teleskop Hubble’a i Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba przyjrzały się parze splecionych ze sobą galaktyk, które są oddalone od Ziemi o 270 milionów lat świetlnych, razem nazwanych IC 1623. Naukowcy twierdzą, że ta kolizja galaktyczna zapoczątkowała szaleńczą formację gwiazdową zwaną wybuchem gwiazd, tworząc nowe gwiazdy w tempie ponad 20 razy szybszym od naszej Drogi Mlecznej. Astronomowie od dawna spodziewali się, że dwa kultowe teleskopy będą pracować w tandemie. Na pierwszy rzut oka może być trudno powiedzieć, który teleskop wykonał który obraz – oba są piękne.

Ale obraz JWST zawiera wyraźne kolce dyfrakcyjne, które poznaliśmy i których oczekujemy od nowego teleskopu. Sześciokątne, przypominające płatki śniegu kolce dyfrakcyjne powstają w wyniku interakcji jasnego światła gwiazd z fizyczną strukturą teleskopu. Tutaj jasne jądro połączenia galaktyk w połączeniu ze zdolnością Webba do przebijania się przez gazowy całun przesłaniający jasne światło gwiazd tworzy kolce, które na tym zdjęciu pojawiają się tuż nad galaktyką.

Z drugiej strony, zdjęcie Hubble’a tego oddziałującego układu galaktyk pokazuje znane, charakterystyczne, jasnoróżowe kolory HST, które – przez lata – poznaliśmy jako aktywne regiony, w których tworzą się gwiazdy. Zaawansowana kamera do przeglądów Hubble’a (ACS) może badać powstawanie gwiazd na widzialnych długościach fal w jasnych i bardzo jasnych galaktykach podczerwonych, a łącząc dane z ACS Hubble’a i kamery Wide Field Camera 3 (WFC3) pokazuje widok w świetle widzialnym, gdzie centra poszczególne galaktyki są znacznie bardziej przesłonięte ciemnym pyłem. Ich jądra obu galaktyk są bladoniebieskie, a ich ramiona spiralne łączą się ze sobą.

IC 1623 to układ oddziałujących galaktyk, który jest bardzo jasny, gdy obserwuje się go w podczerwieni. To sprawia, że ​​jest to świetny cel do udowodnienia zdolności Webba JWST do badania jasnych galaktyk. Europejska Agencja Kosmiczna wyjaśniła, że ​​zespół astronomów przechwycił IC 1623 w podczerwonych częściach widma elektromagnetycznego za pomocą trzech najnowocześniejszych instrumentów naukowych Webba: instrumentu średniej podczerwieni MIRI, spektrografu bliskiej podczerwieni NIRSpec i bliskiej podczerwieni. kamera na podczerwień NIRCam. Wszystkie dane zebrane przez trzy instrumenty pozwolą społeczności astronomicznej w pełni zbadać, w jaki sposób możliwości Webba pomogą rzucić więcej światła na złożone interakcje w układach galaktycznych.

Połączenie tych dwóch galaktyk od dawna interesuje astronomów, ponieważ trwający, ekstremalny wybuch gwiazd powoduje intensywne emisje w podczerwieni. Czy łączące się galaktyki mogą tworzyć supermasywną czarną dziurę?

Poprzednie obserwacje IC 1623 potwierdzają pogląd, że para galaktyk zbliża się do ostatniego etapu łączenia się, kiedy gwałtowny centralny napływ gazu wywoła jeszcze intensywniejszą aktywność gwiazdową, która może zwiększyć jasność podczerwoną powyżej progu ultrajasności. Astronomowie twierdzą, że system prawdopodobnie przekształci się w kompaktowy system rozbłysku gwiazd, podobny do bardziej znanego połączenia Arp 220.