W przewidywalnym Wszechświecie nowa kometa jest zawsze jedyną dziką kartą, która może przekroczyć lub nie spełnić oczekiwań. Teraz mamy nową kometę, która może osiągnąć widoczność gołym okiem w ciągu najbliższych kilku tygodni: C/2023 P1 Nishimura. Kometa została odkryta przez Hideo Nishimurę podczas wykonywania zdjęć szerokokątnych z Kakegawy w Japonii w nocy 11 sierpnia. W tym czasie kometa wykazywała godną szacunku 5′ komę.
Obecnie kometa na jasność +9 magnitudo i znajduje się w gwiazdozbiorze Bliźniąt, jest teraz dobrze widoczna na niebie przed świtem. Przez lornetkę można dostrzec smugę komety rano w pobliżu Delty Geminorum.
Kometa została początkowo nazwana jako HN00003 na stronie IAU Minor Planet Center PCCP, zanim otrzymała formalną nazwę. Oczekuje się, że P1 Nishimura pojaśnie do +3 lub +2 magnitudo na początku września, choć w tym czasie będzie blisko Słońca. Obiekt oddalony jest 0,85 jednostki astronomicznej (AU) lub 127 milionów kilometrów od Ziemi ,13 września osiągnie peryhelium 0,22 j.a. od Słońca.
Intrygująca orbita
Przy największym zbliżeniu do Ziemi w połowie września kometa będzie przemierzać cztery stopnie nieba dziennie. Niestety, kometa również “zanurza się” w kierunku Słońca na początku września i przechodzi tylko 12 stopni od Słońca w połowie września, zanim skieruje się na południe.
Należy pamiętać, że w chwili pisania tego tekstu efemerydy NASA/JPL dla orbitalnego rozwiązania komety pochodzą tylko z 63 obserwacji w ciągu czterech dni i można spodziewać się, że ostateczna orbita komety zostanie nieco zmodyfikowana, gdy jej ścieżka i pozycja w kosmosie będzie lepiej znana. Na stromej orbicie nachylonej pod kątem 129° względem płaszczyzny ekliptyki kometa P1 Nishimura znajduje się na ścieżce wstecznej. Oznacza to, że porusza się w opozycji przeciwnej do planet w wewnętrznym Układzie Słonecznym. Wygląda również na to, że kometa ma ekscentryczność orbity nieco większą niż 1,0, co oznacza, że najprawdopodobniej jest dynamicznie nowym gościem w wewnętrznym Układzie Słonecznym z odległego Obłoku Oorta, który po peryhelium zostanie wyrzucony w przestrzeń galaktyczną w kierunku południowej konstelacji Pyxis.
Jak jasne?
Kometa miesiąc po miesiącu
Oto spojrzenie na daty z ciekawymi obserwacjami komety P1 Nishimura w ciągu najbliższych kilku miesięcy.
Sierpień
- 19 – Przechodzi 16′ od mgławicy NGC 2392.
- 22 – Przecina płaszczyznę ekliptyki na północ.
- 26 – Obiekt znajdzie się w gwiazdozbiorze Raka.
- 31 – Przechodzi 4 stopnie od gromady otwartej Messier 44.
Wrzesień
- 5 – Obiekt w gwiazdozbiorze Lwa.
- 7 – Przejście w pobliżu +3 mag. Epsilon Leonis.
- 9 – Przechodzi w pobliżu gwiazdy o jasności +3,4 magnitudo, Zeta Leonis. Najbliższe zbliżenie do Ziemi w odległości 13,0 j.a. od Ziemi.
- 15 – przechodzi przed (tranzytem) gwiazdą +2 magnitudo Denebola (Beta Leonis).
- 16 – Kometa znajdzie się w gwiazdozbiorze Panny i osiąga minimalną elongację 12 stopni od Słońca.
- 18 – Szczyt na +2 magnitudo, gdy kometa osiąga peryhelium w odległości 0,22 j.a. od Słońca.
Najlepszym sposobem na wykrycie komety P1 Nishimura jest omiatanie obszaru nieba, gdzie winien znajdować się obiekt lornetką lub teleskopem z dużym polem widzenia o małym powiększeniu. Łatwo będzie zaobserwować rozmytą plamę, która nie chce się wyostrzyć. COBS (The Comet Observer’s Database) jest doskonałym źródłem do sprawdzenia, gdzie obecnie znajduje się kometa, a Heavens Above wygeneruje szerokie i wąskie mapy dla komety.
Chociaż +6 mag. jest zwykle podawana jako granica widoczności gołym okiem, komety są obiektami rozmytymi. W poprzednich doświadczeniach komety takie jak F3 NEOWISE w 2020 roku stały się widocznymi obiektami, które można uchwycić wraz z obiektami na pierwszym planie tylko wtedy, gdy osiągają jasność +3 mag.
