
Spica (Kłos, Alfa Virginis, α Vir) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Panny. Odległa od Słońca o około 250 lat świetlnych.
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Spica, wywodzi się od łac. spīca virginis, co oznacza „kłos Panny” (zazwyczaj kłos pszenicy) i odnosi się do wyobrażenia postaci Panny z kłosem w dłoni.
Jest to jedna z najjaśniejszych gwiazd na nocnym niebie, o wielkości obserwowanej 0,97m. Jej wielkość absolutna to −3,43m. Obserwacje Spiki i Regulusa przyczyniły się do odkrycia zjawiska precesji. Starożytny grecki astronom Hipparchos z Nikei, porównując swoje obserwacje z dokonanymi 150 lat wcześniej przez Timocharisa z Aleksandrii, zauważył przesunięcie gwiazd na sferze niebieskiej.
Spica leży w pobliżu płaszczyzny ekliptyki i jest regularnie zasłaniana przez Księżyc.
Podwójność tej gwiazdy stwierdził w 1891 roku Hermann Karl Vogel. Gwiazda ma też dwóch optycznych towarzyszy, oznaczonych B i C, o wielkości obserwowanej 12 i 10,5m.
Spica wchodzi w skład asteryzmu zwanego Diamentem Panny.
Najlepsze wieczorne widoki tej gwiazdy rozpoczynają się od wiosny do późnego lata, kiedy gwiazda ta wieczorem przecina południowe niebo. W maju, wczesnym wieczorem Spica znajduje się na południowym wschodzie.
Istnieje niezawodny sposób na znalezienie Spici, używając Wielkiego Wozu jako przewodnika. Obserwatorzy gwiazd pamiętają taką sztuczkę z odnalezieniem gwiazdy: “Podążaj po łuku do Arcturusa i pędź do Spici”.