
Galaktyki występują w różnych kształtach, od eleganckich spiralnych po jajowate galaktyki eliptyczne. Często kategoryzujemy galaktyki według ich kształtu, co tradycyjnie robimy na podstawie tego, co możemy zaobserwować w widmie wizualnym. Ale kiedy rozszerzyliśmy astronomię na radio, podczerwień, ultrafiolet i promieniowanie rentgenowskie, dowiedzieliśmy się, że często galaktyki mają struktury niewidoczne dla naszych oczu. Weźmy na przykład dziwny typ galaktyki znany jako polarne galaktyki pierścieniowe (PRG).
Galaktyka pierścienia polarnego jest galaktyką spiralną lub eliptyczną z zewnętrznym pierścieniem gazu i gwiazd nachylonych mniej więcej prostopadle do płaszczyzny galaktyki. Pierścień otacza galaktykę nad jej obszarami polarnymi, stąd nazwa. Często pierścień jest przede wszystkim rozproszonym gazem wodorowym, który można zobaczyć tylko na falach radiowych.

Galaktyki pierścieni polarnych zostały po raz pierwszy odkryte w 1978 roku i nadal nie rozumiemy, jak powstają. Jednym z pomysłów jest to, że pierścień jest produktem ubocznym galaktycznych kolizji. Jeśli pierwotne galaktyki zderzają się pod dramatycznie różnymi kątami, wodór z nich może zostać odrzucony w ustawieniu biegunowym. Z tego powodu galaktyki pierścieni polarnych uważano za rzadkie. Jednak nowy przegląd galaktyk sugeruje, że PRG są stosunkowo powszechne.
Wyniki zostały opublikowane w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, prezentując wstępne wyniki pilotażowego przeglądu WALLABY. WALLABY, czyli Widefield ASKAP L-band Legacy All-sky Blind surveY, to projekt mający na celu stworzenie wysokiej rozdzielczości mapy neutralnego wodoru na niebie półkuli południowej. Przegląd jest wystarczająco szczegółowy, aby uchwycić nie tylko gaz międzygalaktyczny, ale także wodór otaczający galaktyki. Początkowy etap WALLABY zmapował wodór około 600 galaktyk i odkrył, że dwie mają pierścienie polarne.
Statystycznie oznacza to, że około 1% – 3% galaktyk wykonanych w ramach WALLABY będzie galaktykami pierścieniowymi biegunowymi. Po zakończeniu przeglądu WALLABY może odkryć setki takich galaktyk. Obecnie potwierdzono mniej niż tuzin SRG. Dzięki tak znaczącemu skokowi danych astronomowie lepiej zrozumieją, w jaki sposób powstają i ewoluują te dziwne galaktyki. Mogą nawet odgrywać znaczącą rolę w zrozumieniu, w jaki sposób ciemna materia oddziałuje z galaktykami.