Astronomowie udostępnili niedawno nowe zdjęcie galaktyki NGC 4395 wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Ta stosunkowo rozproszona i słaba galaktyka karłowata znajduje się zaledwie 14 milionów lat świetlnych od Ziemi.
NGC 4395 ma kilka osobliwości, a to nowe zdjęcie przybliża centralny obszar galaktyki, aby uwypuklić tylko jedno z tych dziwactw. NGC 4395 różni się od innych galaktyk karłowatych tym, że w jej centrum znajduje się aktywnie zasilająca się supermasywna czarna dziura. Ale ta czarna dziura jest uważana za jedną z najmasywniejszych supermasywnych, jakie kiedykolwiek wykryto.
Czarna ma masę “zaledwie” 10 000 razy większą od masy Słońca, co czyni ją aż 100 razy mniejszą od innych tego typu obiektów. Czarna dziura jest wykrywalna tylko dzięki promieniowaniu wyrzucającemu z centrum galaktyki, tego jasnego obszaru w lewym dolnym rogu zdjęcia.
NGC 4395 nosi kilka różnych znamion i obrazów w jakich się prezentuje. Jest to galaktyka karłowata ze względu na swój mały rozmiar. Jest uważana za galaktykę spiralną ze względu na jej rozproszone, ale wyraźne ramiona spiralne. Jednak jest również uważana za galaktykę Seyferta, ponieważ zawiera aktywne jądra galaktyczne (AGN), mały obszar w swoim centrum, który jest jaśniejszy niż można to wyjaśnić samą populacją gwiazd. Lecz, ten AGN – zasilany przez supermasywną czarną dziurę – jest jednym z najciemniejszych AGNów jakie obecnie zostały opisane. Jest klasyfikowana jako galaktyka Seyferta, a nie pełnowymiarowy kwazar, ponieważ ilość promieniowania z czarnej nie przytłacza reszty galaktyki.
NGC 4395 jest również wyjątkowa wśród galaktyk Seyferta ze względu na brak zgrubienia galaktycznego, ciasno upakowanej grupy gwiazd często znajdowanej w centrum galaktyki. Astronomowie twierdzą, że czarna “zjadła” większość gwiazd w zgrubieniu i nie ma dużo więcej pożywienia w zasięgu ręki. To powstrzymałoby czarną dziurę przed rozwojem.
Oto kolejne zdjęcie NCG 4395 z Hubble’a, które przybliża jedno z rozmytych ramion spiralnych galaktyki:
Źródło: NASA, ESA, DSS, A. Barth (University of California – Irvine), D. Calzetti (University of Massachusetts – Amherst), R. Chandar (University of Toledo), D. Crenshaw (Georgia State University Research Foundation), S. Larsen (Radboud Universiteit Nijmegen), W. Maksym (Smithsonian Institution Astrophysical Observatory), E. Sabbi (STScI) i R. Tully (University of Hawaii); Przetwarzanie: Gladys Kober (NASA/Katolicki Uniwersytet Ameryki)
______________________
Spodobał Ci się wpis ? To postaw kawę
