Jednym z najbardziej popularnych “wyzwań” dla astronomów amatorów na świecie jest obserwacja wszystkich 110 obiektów Messiera w ciągu jednej nocy, co nie jest łatwą sprawą. Każdego roku w okolicy marcowego nowiu miłośnicy astronomii wyruszają na obserwacje, aby podjąć to wyzwanie i zobaczyć jak najwięcej obiektów Messiera za pomocą swojego sprzętu w ciągu jednej nocy.
Długość nocy marcu, w okresie równonocy, wynosi 12 godzin czyli 720 minut. Oznacza to, że na obserwacje jednego obiektu Messiera przypada średnio 6,5 minuty i jest to czas potrzebny na jego odszukanie i obserwacje, co jest nie lada wyzwaniem.
Czy jest katalog Messiera i dlaczego to jest znakomita zabawa i fajne obserwacje?
Katalog Messiera to katalog obiektów astronomicznych, którego pierwsza wersja została opublikowana przez Charles’a Messiera w 1774. Pomysł skatalogowania obiektów nasunął się astronomowi podczas przygotowań do obserwacji powrotu komety Halleya (w tamtych czasach miała nadlecieć w roku 1759, obecnie czekamy na jej wizytę 28 lipca 2061). Messier natknął się przy tej okazji na Mgławicę Kraba (M1) i zauważył, że z wyglądu można ją pomylić z kometami. Wkrótce znalazł więcej dziwnych mglistych obiektów (nie ustalił, czym były, bo nie istniały wtedy jeszcze odpowiednie ku temu narzędzia). Ponumerował je, dodając z przodu literę M, co miało mu posłużyć do celów praktycznych. Ostateczna wersja Messiera wydana w 1784 zawiera 103 obiekty. Od tego czasu jeszcze 7 innych obiektów, odkrytych później przez Messiera i jego przyjaciela Pierre’a Méchaina, zostało dodanych do listy, ostatni w 1966. W skład katalogu wchodzi 110 pozycji i są to następujące obiekty:
- 6 mgławic dyfuzyjnych
- 28 gromad otwartych
- 4 mgławice planetarne
- 29 gromad kulistych
- 40 galaktyk
- 3 inne obiekty
Na terytorium Polski widać wszystkie 110 obiektów i można pokusić się o złapanie prawie wszystkich w jedną noc, choć jest to bardzo trudne. Najlepsze warunki to “zaliczenia” tego wyzwania są w okolicach szerokościach około 25°N.
Maraton zawsze zaczyna się po zachodzie Słońca i musimy być gotowi na całonocne obserwacje bo jak opisałem powyżej czasu jest bardzo mało na poszczególne obiekty. Mam nadzieję, ze zachęciłem Was do podjęcia tego wyzwania i na wiosnę wystartujemy razem do próby ukończenia tego astronomicznego maratonu. To znakomita zabawa obserwacyjna, oby w tym okresie dopisała nam pogoda, która jak zawsze rozdaje karty podczas obserwacji astronomicznych.
Poniżej w załączniku proponowana kolejność obserwacji podczas Maratonu Merriera.
Liczę na podjęcie przez Was wyzwania i życzę wszystkim czystego nieba i dobrych obserwacji.
[pdf_attachment file=”1″ name=”Proponowana kolejność obserwacji Maratonu Messiera”]