
To, co wygląda jak skaliste góry w księżycowy wieczór, jest w rzeczywistości krawędzią pobliskiego, młodego, gwiazdotwórczego obszaru NGC 3324 w Mgławicy Kilu. Zdjęcie uchwycone w świetle podczerwonym przez kamerę bliskiej podczerwieni ( NIRCam ) na Kosmicznym Teleskopie Jamesa Webba, ukazuje wcześniej przesłonięte obszary narodzin gwiazd. Nazywany Kosmicznymi Klifami, region ten jest w rzeczywistości krawędzią gigantycznej, gazowej jamy w NGC 3324, oddalonej o około 7600 lat świetlnych. Przestrzenny obszar został wyrzeźbiony z mgławicy przez intensywne promieniowanie ultrafioletowe i wiatry gwiazdowe pochodzące od niezwykle masywnych, gorących, młodych gwiazd znajdujących się w centrum bańki, powyżej obszaru pokazanego na tym zdjęciu. Wysokoenergetyczne promieniowanie tych gwiazd rzeźbi ścianę mgławicy, powoli ją erodując.
Kamera NIRCam – z doskonałą rozdzielczością i niezrównaną czułością – odsłania setki wcześniej ukrytych gwiazd, a nawet liczne galaktyki tła. Poniżej opisano kilka charakterystycznych cech tego obrazu. „Para”, która wydaje się unosić z niebiańskich „gór”, jest w rzeczywistości gorącym, zjonizowanym gazem i gorącym pyłem wypływającym z mgławicy z powodu intensywnego promieniowania ultrafioletowego. Filary wznoszą się ponad ścianą gazu, stawiając opór promieniowaniu ultrafioletowemu młodych gwiazd. Bąbelki i ubytki są wydmuchiwane przez intensywne promieniowanie i wiatry gwiazdowe nowo narodzonych gwiazd.
Protogwiazdowe dżety i wypływy, które pojawiają się w kolorze złotym, wystrzeliwują z osłoniętych pyłem, powstających gwiazd. Wybuch wybucha w górnej części grzbietu, wyrzucając gaz i pył do ośrodka międzygwiazdowego. Pojawia się niezwykły „łuk”, przypominający wygięty cylinder.
Ten okres bardzo wczesnego formowania się gwiazd jest trudny do uchwycenia, ponieważ dla pojedynczej gwiazdy trwa on tylko około 50 000 do 100 000 lat – ale ekstremalna czułość Webba i znakomita rozdzielczość przestrzenna stanowią kronikę tego rzadkiego zdarzenia. Znajdująca się około 7600 lat świetlnych od nas NGC 3324 została po raz pierwszy skatalogowana przez Jamesa Dunlopa w 1826 roku. Widoczna z półkuli południowej, znajduje się w północno-zachodnim narożniku Mgławicy Kilu (NGC 3372), która znajduje się w gwiazdozbiorze Kilu. Mgławica Carina jest domem dla Mgławicy Dziurka od Klucza i aktywnego, niestabilnego nadolbrzyma o nazwie Eta Carinae.