Jeśli chcesz poznać historię Słońca, nie szukaj dalej niż Księżyc. To zalecenie zespołu naukowców, którzy mają nadzieję wykorzystać przyszłe misje księżycowe Artemis, aby pomóc zrozumieć historię życia naszej gwiazdy macierzystej. Słońce zawsze wpływało na wszystkie ciała w Układzie Słonecznym. Nie tylko otrzymujemy ciepło i światło od Słońca, ale także ciągły deszcz cząstek wysokoenergetycznych i wiatr słoneczny. I to nie dzieje się tylko dzisiaj, ale codziennie przez ostatnie 4,5 miliarda lat . Jednak na planetach takich jak Ziemia straciliśmy starożytną historię wpływu Słońca na nas. Wietrzenie powodowane przez wiatr, erozja wody i ciągłe cykle tektoniki płyt powodują, że wszelkie zmiany, jakie Słońce mogło wprowadzić na naszej skorupie, albo je wyrzucają, albo zakopują głęboko w naszym płaszczu.
Ale martwe światy są znacznie lepszymi nośnikami rekordów, jak wynika z nowej białej księgi, która pojawiła się niedawno w czasopiśmie arXiv . A ponieważ Księżyc jest najbliższym martwym światem i celem serii misji Artemis , powinniśmy tam poszukać.
Trzeba przyznać, że od czasu jego początkowego powstania na Księżycu występowała pewna aktywność, taka jak wypływy lawy i uderzenia asteroid i komet. Ale ta aktywność jest w rzeczywistości raczej pomocą niż przeszkodą, zgodnie z białą księgą. Wypływy lawy mogą odgrodzić duże fragmenty powierzchni Księżyca przed dalszą interakcją ze Słońcem. Gdybyśmy byli w stanie przekopać się pod strumieniami i w głąb głębszego regolitu Księżyca, mielibyśmy migawkę historii Słońca sprzed wypłynięcia lawy. I chociaż uderzenia mają tendencję do mieszania rzeczy, odsłaniają również głębsze warstwy powierzchni, dając nam do nich łatwy dostęp.
Naukowcy nakreślili kilka kluczowych wielkości, które możemy zmierzyć na podstawie próbek księżycowych i jak łączą się one z aktywnością Słońca. Na przykład możemy sprawdzić, jak długo próbka była wystawiona na działanie promieniowania kosmicznego i wykorzystać to do modelowania tempa produkcji promieniowania kosmicznego przez Słońce w ciągu ostatnich kilku miliardów lat. Możemy również przyjrzeć się śladom pozostawionym przez wysokoenergetyczne cząstki, gdy zagrzebują się w skorupie, aby uzyskać te same informacje.
Z biegiem czasu gleba księżycowa powoli przekształca się w brekię, a proces ten zmienia się wraz z ilością promieniowania słonecznego. Porównując różne próbki na różnych głębokościach i lokalizacjach, możemy zrozumieć zmiany jasności Słońca w czasie. Mówiąc najprościej, Księżyc to słoneczna kapsuła czasu.
______________________
Spodobał Ci się wpis ? To postaw kawę
