Badając wyjątkową klasę ultragorących egzoplanet, astronomowie z zespołu Kosmicznego Teleskopu Hubble’a opublikowali wyniki badań dużych egzoplanet. Te obiekty wielkości Jowisza są tak niebezpiecznie blisko swojej gwiazdy macierzystej, że są pieczone we wrzących temperaturach powyżej 3000 stopni Fahrenheita. To wystarczająco gorąco, aby odparować większość metali, w tym tytan. Mają najgorętsze atmosfery planetarne, jakie kiedykolwiek widziano.
W dwóch nowych artykułach zespoły astronomów Hubble’a donoszą o dziwacznych warunkach pogodowych na tych gotujących się planetach. Na jedną planetę pada deszcz odparowanych skał, a na innej górne warstwy atmosfery stają się coraz gorętsze niż chłodniejsze, ponieważ jest „spalane” przez intensywne promieniowanie ultrafioletowe (UV) pochodzące od jej gwiazdy.
Badania te wykraczają poza zwykłe znajdowanie dziwnych i dziwacznych atmosfer planet. Badanie ekstremalnych warunków pogodowych daje astronomom lepszy wgląd w różnorodność, złożoność i egzotyczną chemię zachodzącą w odległych światach w naszej galaktyce.
W czasopiśmie Nature z 6 kwietnia astronomowie opisują obserwacje Hubble’a WASP-178b, znajdującego się około 1300 lat świetlnych od nas. W ciągu dnia atmosfera jest bezchmurna i jest wzbogacona gazowym tlenkiem krzemu. Ponieważ jedna strona planety jest stale zwrócona w stronę swojej gwiazdy, skwarna atmosfera obraca się w stronę nocną z prędkością superhuraganu przekraczającą 2000 mil na godzinę. Po ciemnej stronie tlenek krzemu może wystarczająco ochłodzić się, aby skondensować się w skałę, która pada z chmur, ale nawet o świcie i zmierzchu planeta jest wystarczająco gorąca, by wyparować skały.
W gazecie opublikowany w numerze Astrophysical Journal Letters z 24 stycznia
Guangwei Fu z University of Maryland, College Park, poinformował o supergorącym Jowiszu KELT-20b, znajdującym się około 400 lat świetlnych od nas. Na tej planecie podmuch światła ultrafioletowego z macierzystej gwiazdy tworzy warstwę termiczną w atmosferze, podobnie jak ziemska stratosfera. „Do tej pory nigdy nie wiedzieliśmy, w jaki sposób gwiazda macierzysta wpływa bezpośrednio na atmosferę planety. Było wiele teorii, ale teraz mamy pierwsze dane obserwacyjne” – powiedział Fu.
Dla porównania, na Ziemi ozon w atmosferze pochłania promieniowanie UV i podnosi temperaturę w warstwie znajdującej się od 7 do 31 mil nad powierzchnią Ziemi. Na KELT-20b promieniowanie UV z gwiazdy ogrzewa metale w atmosferze, co tworzy bardzo silną warstwę inwersji termicznej.
Dowody pochodziły z wykrycia wody przez Hubble’a w obserwacjach w bliskiej podczerwieni oraz z wykrycia tlenku węgla przez Kosmiczny Teleskop Spitzer NASA. Promieniują przez gorącą, przezroczystą górną atmosferę wytwarzaną przez warstwę inwersyjną. Ta sygnatura jest unikalna w porównaniu z tym, co astronomowie widzą w atmosferach gorących Jowiszów krążących wokół chłodniejszych gwiazd, takich jak nasze Słońce.
Chociaż bardzo gorące Jowisze nie nadają się do zamieszkania, tego rodzaju badania pomagają utorować drogę do lepszego zrozumienia atmosfer potencjalnie nadających się do zamieszkania planet ziemskich.
informacja: HUBBLESITE
______________________
Spodobał Ci się wpis ? To postaw kawę
