Sierpień to bardzo dobry czas by obserwować na nocnym niebie największe planety Układu Słonecznego. Dwie największe planety naszego układu w tym miesiącu będą w opozycji i będą świecić w maksimum swojej jasności.
Opozycja Saturna przypada 2-go sierpnia i wówczas planeta przebywać będzie na tle gwiazdozbioru Koziorożca. Jasność planety wynosić będzie 0 magnitudo.
Największa planeta Układu Słonecznego – Jowisz znajdzie się w opozycji 20-go sierpnia jej jasność wynosić będzie -2,8 mag. i przebywać będzie w sąsiedztwie Saturna na granicy Koziorożca i Wodnika.
To czas na łatwe i ciekawe obserwacje tych planet. Przez niewielkie przyrządy obserwacyjne dostrzec będziemy mogli obok Jowisza cztery księżyce tzw. “galileuszowe” ( odkryte w styczniu 1610 roku) czyli Io, Kallisto, Ganimedesa i Europę. Księżyce “galileuszowe” pozostają wobec siebie w rezonansie orbitalnym (4:2:1). Na cztery obiegi Io wokół Jowisza przypadają dwa obiegi Europy i jeden Ganimedesa. Dodatkowo Kallisto znajduje się w rezonansie (3:7) z Ganimedesem. Przez większe teleskopy wspaniale widoczne są pasy chmur na Jowiszu, więc jest teraz okazja by zobaczyć największą planetę naszego układu w pełnej okazałości.
Wspaniale prezentuje się Saturn na około którego widać pierścienie wraz z przerwą Cassiniego. Przerwa Cassiniego nie jest rzeczywistą szczeliną w pierścieniach planety, ale obszarem gdzie materia krążąca wokół planety jest ciemniejsza niż w sąsiednich pierścieniach. Ma ona złożoną strukturę wewnętrzną; znajdują się w niej rzeczywiste szczeliny, spośród których najszersze są przerwa Huygensa (po wewnętrznej stronie, oddziela pierścień B) i przerwa Laplace’a, oraz pasma materii o zróżnicowanej szerokości i jasności.
______________________
Spodobał Ci się wpis ? To postaw kawę
